Time flies…

When you’re having fun… Ik ga maar even door waar ik gisteren gebleven ben… Na het rustig aan doen gisterochtend ben ik de deur van mijn hotelkamer uitgelopen met het idee eens lekker een rondje omgeving te maken… In de buurt hier van het hotel ligt een nogal groot park… Daaraan vast ligt een dierentuin… Die moet ik nog bekijken, maar het park heb ik gisteren gezien… Een groot park, en op Sjabbat krioelt het daar van de mensen… Allemaal hun eigen bbq-tje bij zich, dus beetje mistig daar… En daar in dat park is er dan een hele leuke eet-gelegenheid… En na zo’n avond als vrijdagavond heb ik toch wel ergens trek in…

Nou dacht ik dat iedere Israëli het Engels wel machtig is, maar niets is minder waar… Het kost me dan ook wat moeite om uit te leggen dat ik én alleen ben én iets wil eten en drinken… Maar uiteindelijk zit ik aan een leuk tafeltje, aan de rand van het terras, uitkijkend op het park… Mooi park overigens… Een uiterst vriendelijke dame vraagt in haar allermooiste Hebreeuws of ik iets wil eten en/of drinken… Nou versta ik geen woord Hebreeuws, op Sjalom na dan, maar uiteraard zal ze dit bedoeld hebben… Ik zit per slot van rekening op een terras van een restaurant… Misschien zei ze wel heel iets anders en wilde ze mijn telefoonnummer hebben, maar dat heb ik dan jammer genoeg niet verstaan…

Ik zeg dus tegen deze allervriendelijkste mooie lieve dame dat ik het Hebreeuws niet machtig ben en of ik het misschien in het Engels mag vertellen… Dat mag… Ik vertel dus dat ik heel gaarne een biertje wil en de menu-kaart… Alles kan blijkbaar, want ik krijg én het biertje, én de menukaart… En terwijl deze allervriendelijkste mooie lieve dame wegloopt open ik de menu-kaart… Enfin, de foto zegt genoeg… Al snel komt de dame terug en vraagt of ik al besloten heb wat te eten… Maar allervriendelijkste mooie lieve dame, ik heb u toch net gezegd dat ik het Hebreeuws niet machtig ben??? Tijd voor een tolk, want het Engels van deze, pfff, alleretc… dame is ook niet je van het… De tolk komt en uiteindelijk komen we tot de beslissing dat fish and chips toch wel wat is voor deze mooie zaterdagmiddag…

De fish and chips waren goed, het bier was lekker, het weer is mooi… Tijd voor een stevige wandeling door het park… Druk, ongelooflijk druk… Alsof heel Tel Aviv en omstreken hier neergestreken is… Overal die bbq-tjes… Even dacht ik er aan om te gaan crashen, maar ik had mijn buikje al vol… Misschien komende zaterdag, het plannetje zit al in mijn hoofd…

Lopend door het park voel ik me ineens echt in het verre buitenland… Het sterft hier van de zilverreigers, koereigers, halsbandparkieten, nijlgansen en meer exotische vogelsoorten… Je ziet ze ook in Nederland weliswaar, maar niet in deze hoeveelheden, behalve de halsbandparkiet dan, daar struikel je in Nederland tegenwoordig over…

Onderhand heb ik Patrick de hele dag niet gezien en gehoord en later blijkt waarom… Zijn hoofd/maag/lichaam stond er even niet naar, haha… Maar ik maak het ook niet laat vandaag, want morgen moeten we weer “werken”… Dus niet al te laat, na een gezellig FB-gesprek met Mel, Nance en Stef (stelletje mafkezen) ga ik te bed…

Fris en fruitig sta ik deze morgen op en kruip weer in het zelfde ritueel als vanouds… Ontbijtje, busreisje, beetje werken/beetje vervelen… Vandaag is dan eindelijk ons zandbed aangekomen… Vol met keien, harde stukken en het leek wel het duingebied qua oppervlakte… Met de beste wil van de wereld hebben we geprobeerd er iets vlaks van te maken… Maar dat wordt lachen met de eerste gloeiing… Dat gaat knallen… En dan hopen dat er geen koppeltje geraakt wordt… Maar es ist wie es ist, zo gaat dat nu eenmaal af en toe… Nu is het wachten op de olie, de lampen, de stoelen en last but not least, het te gloeien object… En wanneer dat allemaal gaat gebeuren, vraag het Jahweh…

Nu zit ik dus weer achter mijn Toshiba… Net lekker gegeten en daarna wat gedronken met wat Deutschische Siemens-Freunden… That’s it for tonight…

עד מחר…
Johan