Over ovens bouwen en de quest voor de שקל חדש

Zo, dat ging rap… Gisteren vragen we of we zo snel mogelijk een kraan konden krijgen, vandaag kregen we die ook… Deze kraan was gisteren bezig de rotorbladen van de turbine te verwijderen, vandaag kregen wij hem tot onze beschikking… Voor de bladen hadden de Israëliërs een andere, grotere kraan besteld… Grote schrik, want dat betekende dat we vandaag dus aan de slag moesten…

Zo rond half 9 konden we dus beginnen met de bouw van onze oven… De koperen ploert bracht de temperaturen tot een zalige 32+ en daar stonden we dan, met onze helmpjes op, te baden in het zweet… Maar het moet gezegd, het verliep allemaal lekker vlotjes… Maar dit zijn eigenlijk geen temperaturen om dit soort werk te doen, de tering wat was het heet… Maar zo rond 5 uur stond hij daar dan…

Nu moeten jullie weten dat onze oven zilverkleurig is, dus de hitte spatte er vanaf… Zeker als je boven op de oven staat allerlei dingen te doen… Ik ben vandaag wel weer een kilootje of wat kwijt, ben ik bang… En ik was al zo zwaar… En ondanks de vele liters waters die ik dronk was ik aan het eind van de dag toch wel een beetje aan het eind van mijn Hebreeuws… En had ik een vreselijke koppijn… Maar de Paramolletjes uit Ierland doen wonderen, bleek later op mijn hotelkamer…

Om iets na half acht zijn we allemaal weer terug bij het hotel en ga ik proberen wat geld te pinnen… Hier in Israel gebruikt men om te betalen de שקל חדש, (spreek uit: Sjeqel Chadasj) de nieuwe Sjeqel… Met je credit card kan je deze niet bij het hotel opnemen, daar kan je alleen maar wisselen… Dus op naar de ATM, hier op het terrein… Alles netjes intoetsen, hoeveel wil je (kan maar tot 400 Sjeqel, zo’n 73 euro)… Maar ik wil meer… Dus op naar de volgende ATM, een kleine 10 minuten lopen… Ik toets weer alles netjes in, 400 Sjeqel… Fcuk it, op naar de volgende… 400 Sjeqel!!! Krijg wat, dan maar 400 Sjeqel… Toets toets toets, uhu, kan niet aan uw verzoek voldoen…

Dus terug naar de vorige, zelfde verhaal, en terug naar de ATM bij het hotel, zelfde verhaal… Hoe de fcuk kom ik nu aan Sjeqels??? Op naar de balie en proberen dan toch maar hier wat Sjeqels te krijgen… Maar hoe mooi en waar mijn verhaal ook is, ik krijg geen Sjeqel… Met al mijn charmes, en daar heb ik er nogal wat van, probeer ik de dame te overtuigen mij toch wat van die mooie Sjeqels te doen bekomen… Maar het lukt niet, hoe lief ik haar ook aankijk, en ook dat kan ik natuurlijk opperbest… Ze bezwijkt niet voor mijn charmes en uitermate lieve ogen…

“Maar lieve dame, hoe kom ik dan aan jullie fantastische Sjeqels, ik moet toch ook leven” (lees eten, drinken en roken)… Dan ineens lijkt het alsof het toch gaat lukken, ze gaat in gesprek met haar meerdere… Maar deze meerdere is blijkbaar niet op de hoogte van mijn charmes en uitermate lieve ogen en zegt resoluut “nee, dat kunnen we hier niet doen”… Meneer moet maar naar de bank… Welke bank??? Ik heb me hier de pleuris gelopen en geen bank gezien… Meneer moet bij de stoplichten rechtdoor, bij de volgende ook, en bij de volgende ook… Al met al zo’n 15 tot 20 minuten lopen… Krijg de hip, da’s zo’n 2 kilometer!!! En daar gaan we weer…

Na zo’n 15 minuten lopen, het zweet loopt al weer over mijn rug én mijn b*ln**t in, zie ik daar iets wat lijkt op een bank… Alles staat hier in het Hebreeuws en dat is bij mij een beetje roestig geworden… Maar inderdaad, 2 geldmachines… Uiteraard pak je de eerste, stopt je kaart erin, toets toets toets… Uhu, alleen voor informatie??? Enfin, wat de fcuk… Op naar apparaat 2… Toets toets toets, en jawel!!! Ik kan geld opnemen, שקל of US Dollars…Maar nu??? Hoeveel Sjeqels??? Ik wil toch wel een paar honderd Euro’s aan Sjeqels, want ik blijf hier wel een tijdje… En wat is een Sjeqel waard??? Graven in mijn geheugen, ik heb ooit gelezen wat een Sjeqel ongeveer waard is… Was het nu 17, 18, 19 of 20 cent??? Ik gok op het laatste, pak snel mijn “state of the art” mobiel, waar een calculator in zit, en druk op toetsen… Ik neem de gok, druk wat in, en krijg mijn Sjeqels… Ik heb mijn Sjeqels, ik kan weer “leven” ;-) …

Op weg terug naar mijn hotel (het zweet zit nog steeds op die plaatsen van daarnet), doe ik wat inkopen bij de plaatstelijke supermarkt… En in mijn hotelkamer check ik snel even de GWK-site en kom tot de conclusie dat ik het goede antwoord heb ingetikt op de ATM…

Ik heb mijn Sjeqels én kan weer onder de douche… Maar ik kan óók weer “leven”…

חברי הערב טובים, לראות אותך מחר
Johan