Tel Aviv, ohhh Tel Aviv…

Een heel goede morgen vrienden en vriendinnen… Een beetje laat, maar hierbij mijn bevindingen van gisteren, welke vanmorgen beëindigd waren…

Gisteren was een relatief korte werkdag… Zoals gewoonlijk het ontbijt, de busreis naar de centrale en het werk aan de oven… De puntjes op de i zeg maar… Dat wilde zeggen: zweten, zweten, zweten… Na herhaaldelijk gebruik van de oven moet deze gecontroleerd worden op gaten en kieren in de isolatie… Dat moet gedaan worden in de oven… En dat gaat als volgt… De oven wordt opgehesen en wij hijsen ons in een stofpak… Stofmasker voor je smoel… Beschermbril op… Stofpakcapuchon op… Helm op… Werkhandschoenen aan… En dat bij 29 graden… Dan kruipen wij de oven in en de oven wordt weer op de grond gezet… Daar sta je dan, opgesloten… Twee laddertjes in de oven en controleren… Hier een gaatje en een kiertje dichtproppen en na zo’n 30 minuten sta je weer buiten de oven… Geen draadje aan je kleding is meer droog… Maar het moet gedaan en na het gedaan te hebben, zijn we eigenlijk klaar voor vandaag… De container een beetje inruimen, de apparatuur alvast klaarzetten, punt…

Maar aangezien het gisteren het begin van Sabbath was gaan we rond 3 uur ’s middags alweer richting hotel… En daar lekker rustig aan doen, want vanavond gaat het gebeuren, we gaan Tel Aviv in… Dus even lekker lang douchen, beetje internetten, beetje rondlopen in de buurt… Alles is dicht hier, de winkels, de eettentjes, alles… Want het is Sabbath… Zelfs het winkeltje in het hotel is dicht… Wat dat betreft zijn religies raar… Een verplichte vrije dag, want zo heeft Jahweh, God, Mohammed of welke godheid in al zijn wijsheid ooit besloten… Maar als dat zo moet zijn, als iedereen die vrije dag moet nemen, wie blust er dan de brandjes op zo’n dag??? Wie verzorgt er de gewonden??? Wie maakt het avondeten??? Wie melkt de koeien??? En last but not least: wie brengt onze drankjes straks naar onze bar/tafel/hangplek???

Nou, dat laatste, daar komen we een paar uur later wel achter… Want rond half negen vertrekt er een groepje van 8 mensen in 3 taxis naar het bruisende centrum van Tel Aviv… 2 taxis richting de boulevard, 1 richting weet ik veel waar… Maar wij gaan naar de boulevard, naar Mike’s Place, om daar wat te eten en te drinken… Onze taxi-meneer brengt ons in rap tempo richting de boulevard… En met rap bedoel ik: wat een mongool… Van links naar rechts om maar zo snel mogelijk over kruispunten, langs brommers en door verkeerslichten te scheuren… Maar hij is niet de enige die zo rijdt, ze rijden hier allemaal zo… Het brengt ons in ieder wel snel waar we zijn moeten, bij Mike’s Place…

Aldaar krijgen we een tafel toegewezen en al snel zitten we met nog een aantal Siemens-duitsers, die daar al waren, aan het bier en aan het eten… Het wordt al snel gezellig en al heel snel heel gezellig, want de groep groeit en groeit… Allemaal Siemens-duitsers en één Ollander…

Hier aan de boulevard merk je nog wel dat er verschillende groepen Joden zijn… Vrije Joden, iets conservatieve Joden en conservatieve Joden… De ultra-orthodoxe zul je hier niet vinden, want het is Sabbath… Maar zeker aan de vrije Joden merk je niets van de Sabbath… Ze zijn wel ultra, maar dan ultra-modern en ultra-vrij… Korte rokjes, hoge hakken, strakke pakken… Snelle auto’s en snelle drinkers… Nee, de gewone Jood is gewoon zo Westers als jij en ik…

Dan rond half twaalf gaan we op pad, het centrum in… Gezellige drukte en absoluut geen stress… Gelukkig weet Patrick de weg en we belanden in een strip/paaldans-club… Bij binnenkomst heb ik al meteen sjans en als je op die sjans ingaat weet je: dit gaat geld kosten… Dus vriendelijk doch beleefd wijs ik haar avances af… Ze had trouwens wel heel mooi avances, moet ik zeggen, van boven en achteronder (je draait je toch even om bij het voorbijlopen)… Kijk, ik kende de verhalen natuurlijk al over Tel Aviv, maar als je het met je eigen ziet is het toch een beetje raar… Israel, Joden en betaalde seks gingen er bij toch niet helemaal in… Maar het is overal, dus ook hier…

Enfin, ik ga lekker aan de bar zitten en een wel verschrikkelijk bloedmooie jonge dame komt bij me staan… Ze had niet veel om het lijf en haar avances waren nog mooier dan de avances bij binnenkomst… Ze was serieus ongelooflijk mooi en dat kwam niet doordat ik door heel veel drank vertroebeld door mijn ogen keek, want ik had tot dan toe niet veel gedronken… Maar zo’n jonge dame wil maar één ding en dat is geld verdienen… En dat lukt wel in zo’n club, zag ik zo… De ene na de andere jonge dame lapdanced op de laps van de aldaar aanwezige mannen… Ik raak in gesprek met deze dame en dat was best een gezellig gesprek… Over wie ik ben, wie zij is, waar ik vandaan kom, waar zij vandaan komt, wat ik hier in Tel Aviv doe… Wat zij doet had ik onderhand wel door… Dan komt één van de Siemens-duitsers naar me toe en stop me honderd Sjeqel in mijn handen, voor een lapdance… Uhuh, ik doe daar dus niet aan mee, sorry… Ik vertel haar dat dan ook en zij vindt het okay… We praten nog wat en dan wordt ze tot de orde geroepen, ze moet geld verdienen… Tot ooit…

We besluiten verder te gaan en belanden in een rare club… Heel veel Aziatische vrouwen en heel veel rare mannetjes die zich lopen op te geilen bij het zien van zoveel vrouwelijke vormen… Het is geen strip/paaldansclub, maar ook hier zie je dat het vrouwelijk schoon geld kost… De uitbaatster is ook van het Aziatische type en doet haar stinkende best de rare mannetjes geld uit hun broekzak te kloppen door hun te koppelen aan de Aziatische schonen. Hoewel ze niet allemaal zo schoon waren, maar de ogen van de rare mannetjes waren blijkbaar wel vertroebeld door grote hoeveelheden drank…

Onderhand wijzen de wijzers van mijn horloge aan dat het bijna half vier is en ik vind het genoeg… De groep Siemens-duitsers is onderhand uitgedund naar 4 en samen met één van deze Siemens-duitsers besluit ik dat het tijd is terug naar het hotel te gaan… Patrick blijft achter met 2 van deze Siemens-duitsers… We nemen een taxi terug en rond 4 uur zit ik op mijn kamer… Het is genoeg geweest, het was een geslaagde avond, ik heb genoten, ik wil slapen…

Om 10 uur deze morgen word ik natuurlijk naar mijn gevoel veel te vroeg wakker… Ik heb geen idee hoe het laat is op dat moment, mijn ogen kunnen de wijzers niet zo goed zien… Ik trek het gordijn open en ben meteen temet blind… De zon doet weer haar stinkende best en het is alweer 29 graden hier… Even rustig aan deze ochtend, straks een rondje maken en misschien even de bus naar de boulevard, even bij daglicht kijken wat ik gisteravond allemaal heb gezien…

אני מאחל לך שבת נעימה
(Ik wens u een fijne Sabbath)

Johan