Time kills…
Door: Johan Smit
Blijf op de hoogte en volg Johan
22 Oktober 2012 | Israel, Tel Aviv
When you have fuck to do… En je wordt er doodmoe van… Je volgt ’s morgens het hele ritueel en eenmaal op site moet je maar weer aanhoren dat het gloeien nog op zich laat wachten… Hoelang wachten is de vraag, ook voor hun… Gisteren hebben we uit verveling alvast de positionering van de mixing-chamber op ons mooie zandbed vastgelegd… Vandaag hebben we alvast las-electroden aan onze olieslangen gebonden… Spannend werk, zeker een half uur lang…
Ach, langzaam maar zeker komen we toch ooit eens tot een climax, denk ik… De rest van de dag hebben we besteed aan hangen, beetje internetten, beetje spelletjes op de computer, beetje naksen… En dat 10 uur lang, vermoeiend…
In de bus terug naar het hotel, met het koptelefoontje op, luisterend naar “het beste van Crowded House” en “het beste van Morrissey” val ik in slaap… Het korste reisje deze week tot nu toe… In het hotel ook weer het normale ritueel, douchje doen, biertje doen, naar buiten en wat happen… Bij de buurman van het eettentje koop ik een giga zak met pistache-noten, zalig… Daar schijn je van aan te komen, maar er zijn mensen in mijn omgeving die dat niet zo heel erg zouden vinden, dus vooruit… En terug naar het hotel voor het eindritueel, het verhaal… Een kort verhaal dit keer, want er is geen ruk gebeurt dus vandaag…
פיסטוקים הם טעימים
Tot morgen…
Johan
Ach, langzaam maar zeker komen we toch ooit eens tot een climax, denk ik… De rest van de dag hebben we besteed aan hangen, beetje internetten, beetje spelletjes op de computer, beetje naksen… En dat 10 uur lang, vermoeiend…
In de bus terug naar het hotel, met het koptelefoontje op, luisterend naar “het beste van Crowded House” en “het beste van Morrissey” val ik in slaap… Het korste reisje deze week tot nu toe… In het hotel ook weer het normale ritueel, douchje doen, biertje doen, naar buiten en wat happen… Bij de buurman van het eettentje koop ik een giga zak met pistache-noten, zalig… Daar schijn je van aan te komen, maar er zijn mensen in mijn omgeving die dat niet zo heel erg zouden vinden, dus vooruit… En terug naar het hotel voor het eindritueel, het verhaal… Een kort verhaal dit keer, want er is geen ruk gebeurt dus vandaag…
פיסטוקים הם טעימים
Tot morgen…
Johan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
