Foutje bedankt...

Goedenavond allemaal… Een dag met een gaatje, zeg maar…

Vanmorgen heb ik dus even wat later de wekker laten afgaan, want om 3 uur naar bed om er dan om 6 uur (plaatselijke tijd) er weer uit te gaan, daar had ik even geen zin in… Om 9 uur rustig een ontbijtje genomen en een rondje gelopen… Het weer was niet slecht, het weer was niet goed… Wolkjes en een fris briesje vanuit zee… Maar een jas was niet nodig, nog niet…

Om 12.30 staat de taxi van Sea Shell voor ons klaar om ons naar Az Zour te brengen en om 13.00 uur staan we op Az Zour… Ik kom wat oude bekenden tegen en we praten wat… Even check of onze container er is, even uitleggen wat we allemaal nodig hebben zoals een zandbed, olie, elektriciteit en natuurlijk een kraan… Onderhand is het begonnen met regenen, een deja vu voor mij… De allereerste keer dat ik hier was regende het ook, 5 dagen lang…

Nu moeten we nog onze toegangspas verkrijgen en een veiligheidsverhaaltje aanhoren… Voor de toegangspas heeft men hier nodig: mijn paspoort, mijn visum, mijn tijdelijke toegangspas en 3 pasfoto’s… En dan blijkt ineens dat onze snelle doorgang bij de douane gisteren niet heel erg handig is geweest… Doordat we ons niet hebben hoeven laten zien bij de douane hebben we dus ook, de voor de Az Zour mensen zeer gewenste, visumstempel op zowel paspoort als visa niet… Ons verweer dat we door mochten lopen zonder controle maakt hun niets uit… We moeten een stempel halen op het vliegveld en wel meteen…

Maar eerst het veiligheidsverhaaltje welke een verhaal werd… Wat is er een hoop verandert qua regels de afgelopen 2 jaar… Terwijl 2 jaar geleden alles kon en mocht moet je nu een vergunning aanvragen als je al een scheet wil laten… Een vergunning voor morgen om te oven te bouwen… Een vergunning voor de mobiele kraan… Een vergunning om een brandertest te doen… Een vergunning voor de olie… Een vergunning voor het gloeien… Een vergunning om de oven te lichten na de houdtijd… Eigenlijk ook een vergunning voor hogere hoogtes (het inhaken van de kraan op het dak van de oven)… We merken het allemaal wel…

Na het veiligheidsverhaaltje lopen we terug naar het Siemenskantoor en onderhand is het echt gaan regenen… Bij het kantoor staat er een auto voor ons klaar die ons naar het vliegveld brengt… En onderweg regen, regen en nog eens regen... Een klein uurtje later staan we daar dan, op het vliegveld… En 5 minuten later staan we weer buiten… Zonder stempel uiteraard, want ook in Koeweit heb je ambtenaren en die werken nu eenmaal niet zo lang… Kom morgen maar terug… En het regent nog steeds…

Regen, regen, regen… Net als 2 jaar geleden dus… Maar die Koeweities zijn er blij mee... Vandaar natuurlijk dat we gisteren zo vriendelijk ontvangen werden… De regenbrenger is terug… Ik kwam hier voor de zon (en werken natuurlijk)…

Straks dan even wat eten, morgen naar het vliegveld en dan door naar Az Zour alwaar hopelijk de benodigde vergunningen klaarliggen zodat we kunnen beginnen met onze klus… Hopelijk wel in het zonnetje…

Tot morgen,

Johan