Berichtje uit Schwanau

Normaliter stuur ik geen WaarBenJij.Nu-tjes uit Schwanau, gewoonweg vanwege het feit dat er hier nooit iets raars gebeurt… Of iets spannends... Of iets geks… Het gaat hier gewoon altijd zoals het gaat, van het leien dakje… Maar ik heb nu eenmaal een paar mensen (hoe gaat het met Freggle , is het huisje al klaar , hoi Mam en Maarten ) beloofd wat van me te laten horen… Dus bij deze…

Nogmaals, er gebeurt geen ruk hier… Oventje vullen, brandertjes installeren, koppeltjes schieten, programmaatje inprogrammeren, knopje indrukken, de boel start op, alles loopt soepeltjes, einde verhaal… Maar iedere trip heeft zijn verhaal… Het verhaal van deze trip is als volgt:

Ik vertrek afgelopen woensdag rond 11.00 uur vanuit Haarlem om via Lisse (spulletjes halen) naar Herrenknecht te rijden… Lekker rustig door onze Heimat rij ik onze burens Heimat in… Wat rijden veel Deutschische Fahrers beroerd… Een druppeltje??? In de ankers!!! Bordje je mag niet meer zo snel rijden??? In de ankers!!! Wat een fijnstof moet er hangen rond burens Autobahn… Gelukkig was afgelopen woensdag een nationale, dus vrije, feestdag… Weinig tot geen LKW’s, rustig op de Autobahn, dus CC op 130 en lekker karren an…

Aangekomen bij Herrie (afkorting voor Herrenknecht, want Herrenknecht vind ik zo’n lang woord, dus Herrenknecht gebruik ik niet meer) check ik de oven… Een plakkaat van 45 ton, recht voor de branders… Uh, dat wordt hem dus niet… Dat wordt tauschen… En dat is gelukkig ook het plan van Herrie, want er komt nog een stukje staal van zo’n 30 ton in… Onder dat stukje van 45 ton… Ik bespaar jullie de details, maar voor mij kwam dat zeer goed uit…

Enfin, ik doe mijn ding daar en dat is niet altijd het schoonste werk… Werken met metaal en olie in combinatie met zweet doet je lichaam vies maken… En dan kom ik nu tot het feit waarom ik dan toch maar een verhaaltje ging maken, buiten het feit dat ik enkele mensen (hoe gaat het met Freggle , is het huisje al klaar , hoi Mam en Maarten ) dit beloofd heb…

De douche hier… Ik kom hier al een tijdje (zo’n drie jaar), maar gisteren heb ik het gevonden hoor… Zet dat ding op z’n heetst, ga in een hoekje van de douche staan, het lijkt wel een sauna… Dat kreng wordt zo heet, dat de vellen er bij zouden gaan hangen als je er onder zou gaan staan… Nou voel ik met iets te jong voor hangende vellen, dus daar begin ik niet aan, maar wat een zaligheid… Ineens begrijp ik mensen die graag naar een sauna gaan… Het zweet knalt uit je lichaam, het vuil uit je poriën, het snot uit je neus… Na een kleine tot grote 10 minuten zet je dan de douche in zijn koud… En??? Wat een geweldige ervaring, zalig, bijna lekkerder dan kl**rk*m*n… Bijna heh…

Je voelt je als herboren, hernieuwd… Je voelt je schoon… Je wilt niet meer anders, je wilt dit ook thuis, in je eigen hokje, iedere dag… Ter afsluiting van dit alles droog je af met een voorverwarmde, grote handdoek om vervolgens jezelf tegoed te doen aan een ijskoude Tannen Zäpfle…

Kijk, zo kan werk ook zijn… Ver weg, reizen ohne ende, uren ohne ende, maar genieten van de momenten die er zijn… Daarom vind ik dit werk zo leuk, gaaf, fascinerend… Het is raar werk, soms vies, soms vermoeiend, maar nooit saai (buiten de uren dat je zit te wachten tot er iets mis gaat omdat het te goed gaat )… Je ontmoet mensen in den vreemde, je eet in den vreemde, je drinkt in den vreemde… En je komt soms in situaties waarvan je denkt, verrek, kan het ook zo??? Dus zo kan je ook douchen??? Het is maar één van de dingen die je kan overkomen…

Zo, genoeg geluld vandaag, ik ga eten bij Zum Zarko, ik heb honger gekregen van mijn private sauna-party…

Auf Wienerschnitzel,
Johan