De eerste werkdag, op naar Az Zour

Goedeavond allemaal,

Vandaag dan de eerste echte “werkdag”… Half zeven ontbijt, half acht de bus in, acht uur op locatie… Op weg naar de locatie is het eerste wat opvalt de verschrikkelijk puinhoop op straat en in de woestenij… Het is hier gewoonweg smerig… Overal ligt afval, alsof er hier geen vuilnis-ophaal-infrastructuur is…

Op locatie is het niet veel beter… Giga powerplant, maar smerig overal…

Allereerst gaan we even kennismaken met onze Siemens-collega’s, waarna er een korte toolbox-meeting volgt, over de veiligheids-maatregelen en –voorzorgen die er zijn en die we moeten nemen… Volgens onze collega’s gaat hier alles op zijn Koeweities, traag en onzorgvuldig… Die traagheid uit zich meteen in het nog niet aanwezig zijn/niet geregeld zijn van een mobiele kraan… En die kraan kon nog wel even op zich laten wachten… Dat hebben we geweten… Die kraan hebben we echt nodig voor het bouwen van de oven en vandaag is er dus nog geen ovenwand overeind gekomen… Sterker, alles zit nog in de containers… Aangezien we voor de rest nog niets kunnen voorbereiden (behalve mijn veiligheidsschoenen ergens in de container lokaliseren) hebben we de hele dag het volgende gedaan: rondlopen, water drinken, vroege lunch, oude Duitse magazines gelezen, oogje dicht gedaan, rondlopen en zo nu en dan maar een sigaretje opsteken…

Denk nu niet dat het wel een vakantie-dag leek (het zonnetje scheen wel lekker) , maar in en buiten de powerplant is er geen reet te doen en geen reet te zien… Ja, zand, stenen, elektriciteitsmasten (ohne ende), grote torren en afval, heel veel afval… We waren dus blij dat we uiteindelijk om zeven uur weer de bus in gingen richting SeaShell…

Als de volgende dagen hetzelfde verlopen zullen mijn berichten wellicht iets korter van (woestijn)stof worden, maar ik hou jullie op de hoogte…

Tot morgen,
Johan


p.s. De link naar Youtube schijnt nu wel te werken: http://www.youtube.com/watch?v=rPI5Xj5hHto