Amsterdam – Wenen – Erbil

Tien over half vijf staat mijn privé-chauffeur al voor de deur… En 25 minuten later is GTH 45 euries armer en sta ik op Schiphol… Tering vroeg en toch al behoorlijk wat volk op Schiphol… Allemaal sloebers die net als ik veel te vroeg hun dekbed gedag hebben moeten zeggen…

Een Airbus A319 brengt me naar Wenen… Een half-lege Airbus… Wenen klinkt zo dichtbij maar het is altijd nog bijna 2 uur vliegen… Op Wenen ontmoet ik Patrick en we stappen gezamenlijk in een Airbus A320 die ons naar Erbil gaat brengen…

Met moeite weet ik af en toe mijn ogen dicht te doen en na een vlucht van bijna 4 uur landen we dan op Erbil… Het is op dat moment 27 graden in Erbil… Op Erbil koopt Patrick wat tax-free spullen (voornamelijk drank) voor enkele Siemens-medewerkers en beide kopen we een fles lekker spul om de maand door te komen… Spotgoedkoop…

De douane komen we zo door, de mensen hier zijn allervriendelijkst… Heel wat anders dan die stugge gasten op Koeweit International… De Koerden hebben het hier aardig voor elkaar… Een spiksplinternieuwe luchthaven en overal zie je dat er gebouwd wordt aan de toekomst van Iraaks Koerdistan…

Na de douane staat een medewerker van de beveiligings-organisatie, welke ons morgen naar onze werkplek gaat brengen, ons op te wachten… Wederom een allervriendelijkste man… We stappen in een lekkere grote 4x4 en we rijden richting hotel… Opmerkelijk zijn de vele bouwprojecten hier… Luxe hotels, luxe appartementen, luxe huizen en shopping-centrums… En overal wel de aanwezigheid van een behoorlijke politiemacht, die niet met een Waltertje PK rondlopen…

Opmerkelijk ook het wagenpark hier… Grote SUV’s rijden af en aan… Enfin, we komen bij het hotel aan waar onze bagage nog eens gecheckt wordt op verboden dingen (een mes, een pistool, wat dan ook), maar drank kan gewoon mee… En we stappen dan een ontvangsthal binnen, wauw… Wat een luxe, wat een mooi hotel… Kunnen we niet hier blijven, hier hou ik het wel een tijdje vol…

Vanuit mijn kamer kijk ik over Erbil, maar klaarblijkelijk hebben we net een zandstorm gemist, want ik kan amper uit mijn ramen kijken, zand, stof en uh, zand… Fotootje zal wel wazig worden…

Onderhand hebben we wat gegeten en gedronken hier… Superkeuken… Wat heb ik lekker gegeten zeg… Sechuan-keuken hier erg goed (Indisch/Chinese kok, dus dat zat wel snor)… En gezellig met Patrick zitten praten over de klus die we gaan doen… Het is dan wel weer een heel ver weg klus, maar ik heb het nu al naar mijn zin…

Waar we morgen naar toe gaan ligt in de fukking middel of nergens, maar Patrick is er al eens geweest en het schijnt allemaal heel goed geregeld te zijn daar… Goed eten, goed drinken, leuke Deutschische (? ;-) ) leute en gezellige Engelse bewakers… Ik ben benieuwd naar onze trip naar daar waar we ons werk gaan doen (niet te veel info geven, mag niet)…

Naast mijn berichten hier op waarbenje.nu laat ik ook zo nu en dan een updeetje achter op FB, en lieve vrienden en vriendinnen, waanzinnig leuk jullie reacties… Dikke kus voor jullie allemaal…

Nu trek ik even lekker een Tuborgje open, ga eens kijken wat de kwelbuis hier te melden heeft en ga even lekker achterover, Beer naast me, lekker relaxen…

Tot morgen…