Moeder wat is het heet in Irak...

Goedenavond allemaal,

Ondanks de almaar startende 747 hier naast ons heb ik redelijk geslapen… Om half zeven zitten we aan het ontbijt (lekker uitgebreide keuze) en rond half acht vertrekken we naar onze werkplek… Onze twee persoonlijke bewakers staan al te wachten en we rijden weer lekker met hun SUVje naar de container…

Onze kraanchauffeur is er al en eindelijk gaat het dan beginnen… Dachten we… Eerst moeten nog twee olievaten, gebruikt bij de vorige gloeiing hier, weggehaald worden… De deksels sloten niet goed en in een jaar tijd is er nogal wat stof en zand in gewaaid dus die kunnen weg… Onze branders kunnen niet zo goed tegen zand en stof in olie…

Komt er daar een tractor uit het jaar kruik aanrijden met een aanhanger met gorigheid, gruwelijk… Een aantal plaatselijke maflappen slepen zo’n vat naar de kar, draaien hem om en, flats, alle olie over de grond… En of het de gewoonste zaak van de wereld was gaan ze gewoon door… Ze denken maar zo, die olie sijpelt wel weer naar beneden en wordt elders wel weer boven grond gepompt… Dit alles gebeurt naast onze container dus we kunnen nog geen reet doen… Dan besluiten de plaatstelijke de overgebleven olie toch maar over te gieten in een grote kan en de Iraakse grond is weer enkele tientallen liters olie rijker… Een heftruck komt de vaten halen maar eerst moest de tractor even aangeduwd worden, door de heftruck… Vindingrijk zijn ze hier wel…

Maar eindelijk is het dan zover, het ontladen gaat gebeuren… Dit ging allemaal wel vlotjes en al snel zijn we de eerste ring aan het bouwen… We hebben hulp van een stuk of wat Irakezen, maar of het dan sneller gaat allemaal??? Ze verstaan anderhalf woord Engels en wij geen Arabisch… Tijdens het plaatsten van paneel 2 moet ik deze even ophogen met behulp van een koevoet… 2 minuten later zit ik naast mijn persoonlijke lijfwacht op weg naar de eerste hulp… Ik schoot uit met de koevoet, mijn elleboog schampt één van de brandergaten en, bloed… Allemaal niet zo ernstig, maar met al dat vuil en stof en vliegen, toch maar even verbandje laten aanleggen… Vond de EHBO-er (ex Brits soldaat) niet meer dan verstandig, je loopt hier zo een infectie op…

Terug op onze werkplek staat de eerste ring al en we gaan de tweede ring aanleggen… Maar wat het is het fukking heet hier… Het water is niet aan te slepen... We vonden dus dat het maar tijd was voor lunch… Wat was dat weer geweldig… Een soort van nasi met weer allemaal soorten groenten en vlees… Ik heb in restaurants en hotels gezeten waar het eten stukken minder is… Als het eten altijd zo is hier kan ik straks mijn riem wel weggooien…

Dus braaf weer terug naar onze werkplek, lekker in het SUVje… Rustig aan opbouwen, want oh moeder wat is heet (en het wordt nog heter)… Dan komt daar de heftruck weer terug met achter zich een vrachtwagen met die twee zelfde vaten… De olie klotst over de randen, ongelooflijk, het interesseert ze geen zier… Ook bij het heffen van de vaten, olie all over the place…

Maar om dit lange verhaal kort te maken, de oven staat… Morgen gaan we testen en gloeien… Maar eerst natuurlijk kijken wat de keuken ons vandaag biedt, en dat is weer meer dan genoeg… Chinese bami met alweer allerlei lekkere vleesjes en groentes…

Nu dan nog even internetten, verhaaltje maken en proberen door de herrie te slapen…

Tot morgen…