Gaap!!!

De tering. Da’s vroeg op. Om 05.30 uit mijn bedje (03.30 Nederlandse tijd, dus even wennen nog), om 06.00 een soort van ontbijt (ook even wennen) en om 06.30 met z’n allen de bus in, op weg naar onze werklocatie alwaar we om 06.55 arriveren.

Jaja, een herhaling van gisteren, maar zo zullen alle werkdagen hier beginnen. Maar morgen gaan we het even anders doen. Niets geen “de tering”. Geen “Da’s vroeg op”. Morgen blijf ik lekker liggen. Twee dagen uitslapen, naar het centrum, korte rokjes strakke truitjes hoge hakken kijken vanaf en/of op een terras.

Maar vandaag is anders, vandaag is saai. De oven is er nog steeds niet. Dat is zo vermoeiend, de hele dag maar een beetje rondhangen, rondlopen, koffie drinken en half in slaap sukkelen. Zoals gezegd het weekend vrij en dan maandag maar weer eens gaan kijken of ons oventje al gearriveerd is. Aldus weinig tot niets gebeurt vandaag dus waarschijnlijk een kort verhaaltje. Of er moet onderweg nog iets gebeuren.

Maar tot mijn spijt gebeurt er niets. Helemaal niets. Terug van de centrale stoppen we bij een gigantische supermarkt om wat inkopen te doen. Door naar het hotel om wat te eten en te drinken. In een hoekje zitten wat mensen Nederlands te praten en natuurlijk nieuwsgierig, loop ik naar hun toe. Ze zijn hier voor een schaaktoernooi. In dit hotel?! Leuk gesprekje gehad, één van de dames in het gezelschap kan aardig tot heel aardig tekenen (op haar iPad?) en belooft me haar een tekening van het water, uitzicht op onze centrale, te sturen.

Verder, lieve vrienden, vriendinnen, familie en andere nieuwsgierige aagjes, dat was het voor vandaag. Morgen gaan we de stad onveilig maken. Eén Duitser en één Hollander, glurend naar die hoge hakjes, korte rokjes, strakke truitjes en benen ohne ende.