Een nachtje gloeien…
Door: Johan Smit
Blijf op de hoogte en volg Johan
28 Oktober 2012 | Israel, Tel Aviv
Dan is het op weg naar Gezer Power Plant… Normaal gesproken zit de nachtploeg in een ander hotel en zou ik, volgens de regels, daar ook moeten zitten nu… Maar blijkbaar vond men dat toch teveel gedoe en blijf ik gewoon zitten waar ik zit… De nachtploeg bestaat uit zo’n 30 man, waarvan er nu 8 in Kfar Maccabiah verblijven, waaronder ik… We worden opgehaald door een minibusje welke 15 minuten te laat is… Maar het is rustig op de weg dus we zijn nog ruim op tijd op bestemming…
Er zit schot in vandaag… De mixing chamber die reeds gegloeid is wordt al redelijk snel opgehaald en de volgende staat al redelijk snel op zijn plaats… 4 thermokoppeltjes aanbrengen, oven in de takels en oven op zijn plaats… Dan de branders in de daarvoor bestemde gaten duwen en de stroom/stuur-kabels en olie-slangen aankoppelen… De branders even één voor één uitproberen en na goedkeuring van mij draai ik de 4 knoppen op AUTO en druk ik de 4 START/STOP/HOLD knoppen in… En daar gaat hij, de fik er weer in… En 5 over half één begint dan de cyclus van even snel naar 100°C, dan met 80°C per uur naar 1120°C, om dat dan een uurtje vast te houden… En als alles blijft lopen zoals het hoort mag de oven worden gelift om 14.20 uur morgenmiddag… Maar dat is voor Patrick die me om 8 uur (dus over 5 uurtjes nu) komt aflossen… Dan mag ik, lekker luxe, per taxi terug naar het hotel…
Dat is later dan normaal na een nachtdienst, maar aangezien we vandaag, vanwege de Sjabbat, 2 uur later zijn begonnen kom ik niet boven mijn 11 uur aanwezigheid… Dus het mag, denk ik… Geen slapende honden wakker maken, dus we houden het maar gewoon zo… Terug in het hotel zou ik meteen aan het ontbijt kunnen gaan, maar misschien duik ik wel meteen na mijn KUSABO mijn bed in…
En daarna moeten we in overleg met Siemens wat we vervolgens gaan doen… Het zit namelijk zo… Er worden hier 2 eenheden van de centrale gerenoveerd/gerepareerd… Dat doen ze één voor één… Elke eenheid heeft 2 mixing chambers en 1 inner case (plus nog heel veel onderdelen natuurlijk, maar daar hebben wij niets mee te maken)… Maar dat zijn dus de onderdelen die wij gloeien… We hebben morgen 2 mixing chambers achter de rug en volgens de normale procedures is daarna een inner case aan de beurt… Maar bij Siemens twijfelt men of deze nog wel goed te repareren is en of er dus een nieuwe moet komen… Als er een nieuwe komt is dat dus sowieso één gloeiing minder… Blijven er nog 2 mixing chambers en 1 inner case over… Wat de staat van deze tweede inner case is weet men nog niet, maar we moeten in ieder geval nog 2 mixing chambers gloeien… En daar moet men nog aan beginnen met reparaties… En hoe lang dat duurt weet geen mens, dat ligt aan de hoeveelheid correcties die men moet aanbrengen… De vraag nu is dan: worden we teruggestuurd of blijven we hier wachten??? Het liefst blijven we, zo’n gedoe anders met uit- en weer inreizen… En financieel is het natuurlijk beter voor ons en het bedrijf… Plus ik heb gisteren weer een vracht Sheqels gepind…
Zo, het is tijdens de laatste regels dat ik dit bericht intik precies 10 uur zondagochtend… De dagploeg had door omstandigheden wat vertraging… Iets na 8 uur hedenmorgen komt Patrick aangelopen… Natuurlijk even praten over hoe het ging deze nacht en dan mag ik naar mijn tijdelijk huis… De nachtploeg is al 2,5 uur weg en we gaan nu even vervoer regelen naar Kfar Maccabiah… Eén van onze charmante regeldames op Gezer (een dame die absoluut niet achteraan gestaan heeft bij het uitdelen van wulpse onderdelen) regelt dat voor me… En om kwart voor negen zit ik een wel heel ruime taxi… Plaats voor 9 personen…
De goede man begint zijn weg naar het hotel… Om van Gezer naar de snelweg te komen moet je over een kruip door sluip door weg met vele snelheidsbeperkende drempels… Als ik al nierstenen had zijn die nu zeker aan gruzelementen… Of hij had haast of hij vindt het gewoon leuk om zijn passagiers de hemel van zijn taxi te laten voelen… Niet voor niets vroeg hij me de gordel om te doen… Die drempels zijn er blijkbaar niet voor hem, die zijn er voor anderen… Ondanks zijn kamikaze-rit over deze weg duurt het toch nog ruim 45 minuten voor we bij Kfar zijn… Wat is het druk op Jahwe’s wegen… En wij maar klagen over files??? Moet je hier eens in de spits rijden (welke overigens van 7 tot 10 duurt)…
Enfin, om half tien arriveer ik… En ik ben het nu wel een beetje zat eigenlijk… Het was een lange nacht en mijn nieren willen ook rust… Maar eerst ga ik even mijn lever lastigvallen met een welverdiende en lekker koude Martens Gold… In KUSABO-outfit natuurlijk…
Een fijne zondag allemaal, ik ga de binnenkant van mijn ogen bekijken…
גם מזג אוויר נחמד לישון
Johan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley