Even omschakelen

Nachtdienst. Nu de 2e nacht. Gisternacht was de eerste en dat is dan ook meteen de zwaarste. Je moet jezelf helemaal omschakelen. Overdag wat proberen te slapen, maar dat heb je ’s avonds al gedaan. Meer dan 3 tot 4 uurtjes zitten er niet. En dan moet je van 19.00 ‘s avonds tot 07.00 de volgende ochtend wakker blijven. Tot een uurtje of 02.00 gaat dat wel,maar dan komt het mannetje met de hamer. Wakker blijven met jus d’orange, cola, red bull, snickers en mars-repen. Angry Birds en binaire puzzels helpen ook wel, een beetje. En natuurlijk muziek, zo hard mogelijk. Rondje rond de oven, temperatuur in de gaten houden. Je hoopt bijna op een storing, dan heb je wat te doen. Maar het gaat zoals het hoort te gaan, goed.

Als je dan rond 8 uur op je hotelkamer komt is alle slaap natuurlijk weg, althans, voor even. Even mail checken, vleesboek updaten en napluizen, en dan klabam, slaap. Rond een uurtje of 2 wat boodschapjes doen, dus hop hop hop naar de metro en één station verder de supermarkt in. Even wat eten en drinken, terug naar het hotel en nog maar een uurtje of zo slapen.

En nu, de 2e nacht, zit ik hier weer vanaf 7 uur. 12 lange uren wachten op me. Aangezien er te weinig mensen in de nachtdienst zitten vanavond, blijft het restaurant van de centrale dicht. En aangezien ik de oven niet voor langere tijd alleen kan laten haalt Rob, één van de Nederlanders hier, eten voor me bij MacDonalds. Nou ben ik niet direct een Mac-fan, maar je mot toch wat.

Er gebeurt dus gewoon niets op zo’n avond. Alleen maar kijken, opletten, wakker blijven. Nou, gisteren gebeurde er wel wat. Ik zak door de aan ons geleende stoel. Een niet zo’n stabiele stoel. Zit ik geconcentreerd een puzzeltje te doen, vliegt er ineens een giga mot tegen mijn gezicht. Ik schrik met rot, schiet naar achteren en de poten onder mijn stoel begeven het. Paf, languit, stoel aan gort. Nu staat er een mooie, solide, Russisch bankje in de container. Hij ziet er in ieder geval steviger uit dan het stoeltje van gisteren.

Ik moet nu nog 5,5 uur volhouden. En dat is lang helemaal alleen in je eentje. Af en toe komt er wel iemand kijken, breekt de tijd een beetje. Toch mag ik dat wel, nachtdienst. Je slaapt dan wel wat uurtjes overdag, maar je kan dan ook even lekker een paar uurtjes op stap. Vandaag eens de andere kant opgegaan met de metro. Een heel ander St. Petersburg. Echt zo’n oude Sovjet-wijk. Heel anders dan de nieuwbouw hier en het mooie oude centrum van St. Petersburg. Maar met een mooi groot winkelcentrum, ook hier weer allemaal dure merk-winkeltjes en een lekker grote supermarkt.

Straks weer lekker mijn bedje opzoeken, paar uurtjes op stap en kijken of de 3e mixing-chamber gereed is voor de 3e gloeiïng zodat ik mijn 3e nacht in kan gaan.

Спокойной ночи (Spokojnoj nochi), goede nacht.