Wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen…

Goedenavond allemaal… De spanning stijgt, want morgen gaat (Insha'Allah) de brand erin…

Deze ochtend stappen we na het ontbijt weer vol goede moed het busje in… Maar vandaag hebben we voor de zekerheid maar onze laptop meegenomen… Want we zien de bui al hangen, dat wordt weer aan ons bureau hangen de ganse dag… Zal er olie zijn??? Zal er elektriciteit zijn??? Zal de grote kraan er zijn??? Vol verwachting klopt ons hart en wederom blijkt dat voor niets te zijn… Geen olie, geen elektriciteit, geen grote kraan… Maar we blijven lachen, toch???

We nestelen onszelf maar in ons kantoortje en openen onze laptopjes… We kunnen daar buiten toch geen reet uitvoeren… En het zonnetje heeft haar best al gedaan op mijn armen en in mijn nek, die kunnen wel een beetje rust gebruiken… Om het half uur lopen we om beurten naar de oven om te kijken of er wat gebeurt… Tijdens één van mijn rondes, oh wonder, oh Allah, het te gloeien onderdeel is gearriveerd en staat ons kleine kraantje klaar te staan om de oven van het zandbed te halen om daarna de Innercase op het zandbed te plaatsen…

En oh wonder, oh Allah, er lopen allemaal mensen die verantwoordelijk zijn voor de olie, mensen die verantwoordelijk zijn voor de elektriciteit en weer diezelfde mensen die te lopen discuteren over de grote van de kraan… Er zit schot in de zaak…

Terwijl men bezig is met de elektriciteit en de olie, bemoeien Salmir en ik ons met de oven en de Innercase… De kraan weet (wederom met de grootste moeite) de oven te verplaatsen om vervolgens de Innercase op zijn plek te plaatsen… Onderhand hebben we ook elektriciteit en olie… Maar de dag loopt al bijna tot zijn einde dus we hebben nog net even tijd om de apparatuur te checken en de recorders te calibreren… De dag is om… Maar nog geen spoor van de grote kraan… Maar die komt echt hoor, is ons beloofd… Salmir zal zien morgen, want ik ga morgen de nacht in…

Voor mij wordt het morgen dus iets later opstaan, iets later aan het ontbijt en misschien een zonnetje pikken bij het zwembad en/of strand… En to glow or not to glow, de nacht ga ik sowieso in, de uurtjes moeten toch gemaakt worden… Maar als er morgen niet gegloeid gaat worden, wordt dat een lange en saaie nacht… Ik moet er niet aan denken om van 18.30 tot 08.00 daar te zitten niksen… Dat zijn 13,5 heul lange uren…

Een kort bericht deze keer, sorry, er is nu eenmaal niet meer te vertellen… Tijdens de busreisjes heen en terug gebeurt er ook geen ene ruk… Jullie zullen het ermee moeten doen…

Tot morgen allemaal,
Johan