Het is een feit, we gloeien…

Goedenmorgen allemaal… Ja, de brand is er in gegaan en goed ook…

Zo, lekker uitgeslapen vanmorgen… Half negen ontbijtje, beetje rondlopen, beetje niksen… Het wordt gewoon een lekker slaperig dagje… Het voornemen om even te gaan bakken heb ik laten varen… Ik wil gewoon lekker een dagje rustig aan doen en even wat uurtjes mijn bed induiken voor ik de nacht induik… Even wat inkopen doen voor vanavond: 2,25 liter cola, 2 marsen, 2 snickers, kaasknabbels en kaasknabbels…

En daar sta ik dan, om 18.30, bij de oven die in volle glorie staat te gloeien… Als alles loopt zoals altijd wordt de oven om 04.00 gelicht… En tot nu toe (21.05) loopt het als een zonnetje… Tot die tijd moet ik me zien te vermaken met cola, marsen, snickers, kaasknabbels, muziek en af en toe een praatje met de safety-mensen die af en aan lopen…

Ja, er is een hoop verandert in 2 jaar… Toen ik hier 2 jaar geleden voor het eerst was, waren de safety-regels hier toch wat anders dan heden te dage… Niet dat het onveilig was, maar de regels zijn nu wel heel erg streng… Onze oven staat in een totale veiligheidszone… Containers tussen de barakken en de oven… Container tussen de kraan en de oven… Branddekens om de boompjes… Een stellage met branddekens rond het olievat… Brandblussers overal… Hekken… Afzetlint… Of ik één of andere enge ziekte heb en in quarantaine zit… Alleen de safety-mensen mogen mij in dit afgebakend gebied bezoeken…

De container tussen de kraan en de oven is overigens geen overbodige luxe… Men is er hier niet in geslaagd om bijtijds een superkraan te bezorgen… Deze kraan kan wel meer hebben dan het minikraantje van een paar dagen terug, maar hij staat ons inziens toch iets te dichtbij… Maar zo gaat het wel lukken, Insha-Allah… Alleen zie ik de kraan-chauffeur nu niet en dan wordt het lastig hem te gebaren wat te doen… Dat gaan we met een tussenpersoon doen… Ik ben benieuwd…

Het is natuurlijk goed dat ze om de safety denken, maar men slaat af en toe wel door op dat gebied… Niet alleen hier hoor, overal… Kijk maar eens om je heen als je onderweg bent in Holland… Staan er een paar gasten in een weiland een gat te graven, hebben ze hun veiligheidshelmpje op… Wat kan er dan in godsnaam op je kop vallen, behalve vogelenpoep of een meteoriet??? We komen op plaatsten waar je op je werkplek niet eens mag eten of drinken… Lekker als je tijdens een gloeiing de boel in de gaten moet houden…

Regeltjes, regeltjes, regeltjes… Je wordt er soms gek van… Zo is één van de nieuwe regels hier: roken op een aangewezen plek… Dus niet meer in je kantoortje, want dat mag niet meer… Ook al zit je met alleen maar rokers, uhuh… Op het hele terrein mag niet meer gerookt worden, alleen dáár, die aangewezen plek… Wederom, lekker als je je spullen in de gaten moet houden én je bent roker… Nu ben ik niet meer die zware roker als voorheen, maar ik mag er toch wel weer af en toe eentje opsteken… Jaja, sorry, ik weet het… Maar het kalmeert me gewoon lekker, zo’n peukje op z’n tijd… Enfin, ik loop dus een rondje om de oven, gewoon omdat je ook af en toe wat meer wil doen dan naar de metertjes kijken… Peukje in de hand, rondje om de oven, terug naar mijn container… Ik ben bijna in de container en daar komt de safety-meneer… Hij komt op me af en wijst me op mijn sigaret… Dat is dus niet toegestaan, alleen op de aangewezen plek, daar tussen de containers…

Ik leg hem vriendelijk uit dat ik hier niet weg kan en dat het hier toch niemand kwaad kan??? Maar daar gaat het niet om, het is gevaarlijk hier te roken… WTF??? Gevaarlijk??? Hoezo??? Nou, daar staat een olievat en daar ook… Ja, naast onze container… Maar okay, ik speel het spel mee… Als ik nu beloof alleen in onze container te roken, dat ziet toch niemand??? De safety-meneer neemt een kijkje in onze container en komt al snel tot de conclusie dat het niet veilig hier is te roken… WTF again??? Okay, een houten vloer, maar WTF… Ik blijf rustig en wijs hem op de twee brandblussers naast onze containerdeur… Maar nee hoor, daar roken, hier te gevaarlijk…

Dan gaat hij ineens in overleg met een safety-meneer die er bij staat… Het zijn Pakistani of zoiets dus ik versta er geen moer van… Na dit Pakistaans onderonsje begint hij weer tegen mij te praten…Okay, het is goed, maar maak één of ander bakje met water om je peuk in te doven en laat alsjeblieft geen sporen achter want andere safety-mensen zijn waarschijnlijk niet zo schappelijk… Ik bedank hem en hij vertrekt… Sjonge sjonge, wat een gedoe om een peuk… Ik weet, regels zijn regels, maar zoals ik net al vertelde, men slaat soms door…

Weet je wat gevaarlijk is, nu stiekem even door de schoorsteen de oven in kijken, want het is daarbinnen nu 690 graden… Ja, de temperatuur loopt lekker gestaag door, tot nu nog geen problemen (21.36 uur)…

De avond verloopt redelijk snel, luisterend naar muziek en een spelletje spelend op de laptop… Het is nu 01.25 in de vroege morgen (23.25 jullie tijd) en de gloeiing verloopt soepeltjes… Het begint nu alleen stevig te waaien en dat vind ik niet leuk… Dat wordt lastig hijsen straks… Het is toch een behoorlijk apparaat, onze oven, een lekkere windvanger… Dat wordt vechten straks… In de oven is het nu 1000 graden, behoorlijk heet… Nog 120 graden en we gaan het uur houdtijd in… Om 04.00 ben ik weer de moviestar, de (super)held, het fotomodel… In mijn flitsende zilveren jurk, mijn wit met gouden helm en gele handschoenen…

Onderhand is het 02.35 en de temperatuur stijgt gestaag… 1085 graden nu… En tot nu hou ik het ook aardig vol… Nog 25 minuten voor de houdtijd van een uur… Jullie zullen allemaal wel op één oor liggen (knap als je op twee oren kan liggen, hoewel mijn vader zaliger aardig in de buurt kwam met die flappen van hem)… Ik mag nu nog een uurtje of 2 door en met een beetje mazzel kan ik met de avondploeg terug… Anders zit ik hier tot kwart voor acht tot de ochtendploeg arriveert… Om het even, dan doe ik mijn ogen wel even dicht…

Ik hou het voor de rest kort… 10 voor 6 kom ik aan in het resort… De gloeiing ging perfect en het lichten van de oven ging zonder problemen… Ik ga nu douchen en slapen…

Tot later allemaal…
Johan