Hallo-ho, daar zijn we weer!

Salaam vrienden,

Daar zat ik dus weer, in het vliegtuig naar Frankfurt… Beetje turbulentie, wat het vliegen alleen maar leuker maakt, want dan weet je dat je niet in een bus zit, maar in een vliegbus… Want dat is het natuurlijk eigenlijk… De bus wordt bestuurd door een buschauffeur, een vliegtuig door een vliegtuigchauffeur… Wat is het verschil eigenlijk, behalve dat ik eigenlijk meer respect heb voor de buschauffeur, die te maken heeft/krijgt met overstekende kinderen, levensgevaarlijke fietsers/sters en zebra-overstekers die meteen zo’n buschauffeur uit hun bus willen trekken als deze zebra-oversteker zijn gelijk niet krijgt… Dan zo’n luchtbuschauffeur… Ziet af en toe een roedel ganzen op zijn weg of enkele lichtjes die vervaarlijk flikkeren op zijn dashboard… Voor de rest is het ook gas geven en wegwezen…

Enfin, 15.30 uur, ik zit op Frankfurt een lekker biertje weg te werken en over iets meer dan een uurtje kiezen we het ruime luchtsop om weer eens lekker te gaan zonnen in zon-overgoten Koeweit… De temperaturen daar zijn nu een lekkere 30+ (in de schaduw natuurlijk) en het water schijnt ook een bekoorlijke temperatuur te hebben… Dus ditmaal geen kuiltje in de onderbuik en dus ook maar geen strakke speedo aantrekken…

Nu, 19.00 uur vliegen we tussen Boekarest en Sofia richting de Zwarte Zee… We hebben net het avondeten en de Baily’s achter de kiezen en ik moet een van mijn eerdere opmerkingen over Lufthansa een beetje nuanceren… Ja, Lufthansa heeft leukere stewardessen dan bij onze trots KLM, nee, ze zijn niet allemaal even leuk bij Lufthansa… Het is net als in een winkel, of bij een benzinestation… Je staat altijd in de verkeerde rij… Ik zit in de verkeerde rij… Het linker gangpad, mijn god (of Allah), die gooi je je bed niet uit als zij daar per ongeluk in beland, maar mijn rechter gangpad, affijn, ik zou mijn hond etc. etc. etc… Maar het eten is weer, voor in een vliegtuig én economy-class, aardig te hachelen…

We vliegen het donker in, het vliegtuig is nog niet half vol (áls we neergaan, scheelt dat in ieder geval een hoop doden) en we hebben nog 2.48 uur te gaan… Om me heen valt men in slaap… Nog geen Langoliers op de vleugels, dus ik ga ook maar even lekker relaxen… Filmpje (Megamind) en muziekje op en vielleicht val ik nog even in luim-toestand…

Ma’assalama vrienden,
Johan